ابوعبدالله
[اَ عَ دِلْ لاه] (اِخ) صوفی همدانی. عارفی از مردم چاوپاره محلی از ثغورروم، در اواخر مائهء سیم و اوائل مائهء چهارم معاصر معتضد و مکتفی و مقتدرعباسی. شیخ الاسلام انصاری و هجویری ذکر او آورده اند و او درک صحبت ابوبکر زقاق مصری کرده و مدتی به بغداد بوده است. رجوع به کشف المحجوب هجویری و نامهء دانشوران ج 3 ص 63 شود.