خاک آلود
(ن مف مرکب) کنایه از خاک پوش (آنندراج) مُعَفَّر (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (المنجد) مُغَبَّر (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (تاج العروس) (المنجد) اغبر (منتهی الارب) (اقرب الموارد) : روی خاک آلود من چون کاه بر دیوار حبس از رخم کهگل کند اشک زمین اندای من خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 327 ) خود ندانست کآن چه واقعه بود سوبسو می دوید خاک آلودنظامی درویش صالح شاهد خاک آلود سعدی (گلستان) آتش چشم تو برد آب من خاک آلود سعدی (خواتیم).