خاصبک
[بَ] (اِخ)( 1) نام شخصی بوده که با ملک و اتابک محمد پیوست و مردی مکار بود: چون ملک و اتابک محمد دو سه ماه در ضیافت خانهء امراء ایگ بودند پس بر عزم استعداد روی بفارس نهادند و در پسا خاصبک با ملک و اتابک محمد پیوست و فوجی از سوار و پیاده داشت این خاصبک مردی بود مکار ناحق شناس با اتابک محمد آغاز مساوی اتابک زنگی نهاد و گفت از وی و 1) - این نام به این شکل در یک نسخه آمده است ولی در متن خاچیک ) ( مدد وی حسابی برنتوان گرفت (تاریخ افضل ص 68 است.