خاتون
(اِخ) دختر قطب الدین شاه بود که در 690 ه ق برادر خود را که فرمانروا بود کشت و بر سریر حکومت بنشست این رباعی از اوست: بس غصه که از چشمهء نوش تو رسید تا دست من امروز بدوش تو رسید در گوش تو دانه های در می بینم آب چشمم مگر بگوش تو رسید (صبح گلشن).