حیطه
[حَ طَ] (ع اِمص) و گاه بکسر حاء آید. هشیاری و حزم در کار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء): یقال: فلان حیطه لک؛ اَی تحنن و تعطف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || اسم است احتیاط را. || (اِ) زن باعفت و بزرگوار. (اقرب الموارد).