حماله
[حَ لَ] (ع اِ) دیه و تاوان و جز آن که از بهر مردمان بردارند. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به حَمال شود. || کفالت. (اقرب الموارد). || (مص) ضامن و کفیل کسی شدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد): حمل به حماله؛ کفله. || ظاهر کردن خشم را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).