حلقی
[حَ] (ص نسبی) منسوب به حلق. حروف حلقی و آن شش حرف است: همزه، هاء، عین، حاء، غین، خاء. (آنندراج). رجوع به حلق شود. || مشتی که بر گلو و زیر زنخ زنند و آنرا دوکارد و دوکاردی نیز گویند. (یادداشت مرحوم دهخدا). || نغمهء حلقی؛ مقابل صناعی یا نغمهء صناعی نغمه ای که مخرج آن حلق حیوان بود.