ابوعبدالله
[اَ عَ دِلْ لاه] (اِخ) ابن مالک ارجانی. احمدبن ابراهیم بن مانک یکی از مشایخ تصوّف در نیمهء دوم مائهء چهارم. معاصر طایع و قادر خلیفه و فخرالدوله و شرف الدولهء دیلمی. از مردم ارّجان فارس. شاگرد بنداربن حسین ارّجانی. او درک صحبت شبلی کرده و عمرش به یکصد و چند سال رسیده است. رجوع به نامهء دانشوران ج 3 ص 66 شود.