حکیمی
[حَ] (اِخ) محمد بن ابراهیم بن ابن قریش حکیمی اخباری، مکنی به ابوعبدالله. او از جماعتی سماع حدیث داشت. و از اوست: کتاب حلیه الادباء. کتاب سقط الجوهر. کتاب الشباب و فضله علی الشیب و کتاب الفکاهه و الدعایه. (الفهرست).