حسین

[حُ سَ] (اِخ) ابن ولیدبن نصر معروف به ابن عریف و مکنی به ابوالقاسم نحوی شاعر. از وطن به مشرق آمد و به مصر سکنی گزید و بر ابن رشیق تلمذ کرد پس به اندلس بازگشت و در 390 ه . ق. /1000 م. در طلیطه درگذشت. او راست: شرح کتاب جمل زجاج و کتاب الرد علی النحاس فی کتابه الکافی. (معجم المؤلفین از الوافی بالوفیات ج11 ص114) (معجم الادباء ج10 ص183) (بغیه الوعاه 237) (روضات 218) (کشف الظنون) (هدیه العارفین ج1 ص306، 307).