حسین
[حُ سَ] (اِخ) ابن مهران. ابومحمد. رجوع به ابومحمد حسین در همین لغت نامه و لباب الالباب چ اروپا ج1 ص25 شود. و در معجم الادباء ج1 ص413 دو فرزند وی را بنامهای احمدبن حسین متوفی 381 ه . ق. و محمد بن حسین متوفی 358 ه . ق. یاد کرده است.