حسن
[حَ سَ] (اِخ) ابن منصوربن محمد مبارک شواق اسنائی (632 - 706 ه . ق.). به تهمت شیعیگری محاکمه شد و توبه کرد و تبری جست و به قاهره آمد و به محضر لاچین رسید. او میگفت: شیخین را قبول دارم لیکن علی را مقدم میدارم. (دررالکامنه ج2 ص46).