حسن

[حَ سَ] (اِخ) ابن محمد بن قلاوون صالحی ملک ناصربن ناصر (735 - 762 ه . ق.). نامش قماری بود و چون به تخت نشست خود را حسن نامید. پس از برادرش مظفر در رمضان 748 ه . ق. به تخت نشست و در 752 ه . ق. معزول شد و سپس در 755 ه . ق. دوباره روی کار آمد و مدرسهء رمیله را بساخت و ناتمام بود که در 762 ه . ق. به دست یلبغا کشته شد و پسر برادرش، محمد منصور، پسر مظفر به جایش نشست. (دررالکامنه ج2 صص39-40).