حسن
[حَ سَ] (اِخ) ابن محمد بن صالح بن محمد بن محمد. خوش خط بود و از یونس دبوسی در قاهره علم آموخت و در 772 ه . ق. درگذشت. او راست: معجم الشیوخ که شیوخ مصر و شام از زن و مرد را در آن یاد کرده است. (دررالکامنه ج2 صص36-37).