حسن
[حَ سَ] (اِخ) ابن محمد بن ابی بکر سکاکینی. پدرش فاضل و شیعی بی غلو بود و خودش در رفض غلو کرد و قاضی شرف الدین او را به جرم سب شیخین تکفیر کرد و به حکم این قاضی در سوق الخیل گردن حسن را زدند (11 جمادی اول سال 744 ه . ق.). (دررالکامنه ج2 ص34).