حسن
[حَ سَ] (اِخ) ابن علی بن حسین بن شعبه حرانی حلبی. معاصر شیخ صدوق (متوفی 381 ه . ق.) و استاد شیخ مفید (متوفی 413 ه . ق.). او راست: «تحف العقول فیماجاء من الحکم و المواعظ عن آل الرسول» که در 1303 ه . ق. در ایران با منتخب کشف المحجهء ابن طاوس چاپ شده و سپس در 1380 ه . ق. مجدداً در تهران طبع شده است. رجوع به حرانی و ذریعه ج3 ص400 و ج4 ص431 شود.