حسن

[حَ سَ] (اِخ) ابن عبدالله بن حمدان. از امرای حمدانی برادر سیف الدولهء حمدانی در آغاز قرن چهارم در دربار عباسی بود و به امارت موصل رسید و الراضی در 327 ه . ق. موصل ازو بگرفت و دوباره به او داد و از وی همه ساله باج میگرفت و از طرف متقی لله نیز تثبیت شد و لقب ناصرالدوله گرفت. (اخبار الراضی ص65، 66، 70، 71، 76، 88، 108، 109، 110، 114، 122، 128، 129، 131، 132، 133، 139، 198، 200، 225، 228 و 284). و در پیری خشونت گرفت پس پسرانش بریاست فضل الله ملقب به غضنفر او را در 356 ه . ق. گرفته بدژ «اردمشت» زندان کردند و در آنجا در 358 ه . ق. درگذشت و جنازه اش را به موصل دفن کردند و حکومت وی 32 سال بود. (زرکلی چ1 ص228).