ابوطالب
[اَ لِ] (اِخ) نعمه. (سید...) ابوطالب بن اسداللهبن نعمه(؟) علوی. یکی از رجال عهد سنجر و ملکشاه و ممدوح انوری است و ظاهراً در بلخ امارت داشته و کشته شده است و انوری را در اوصاف سخا و بذل او قصاید غرا و قطعات است و پانزده سال پس از مرگ او گوید:
طاق بوطالب نعمه است که دارم ز برون
وز درون پیرهن بوالحسن عمرانی.
طاق بوطالب نعمه است که دارم ز برون
وز درون پیرهن بوالحسن عمرانی.