حبیب
[حَ] (اِخ) ابن ذویب. گویند اول کس که دست به بیعت امیرالمؤمنین علی(ع) دراز کرد طلحه بن زبیر بود و دست او به علت جراحتی که در غزوهء احد بدان رسیده شل بود. ابن ذویب در آن وقت به تطیر گفت: «ید شلاء بیعته لاتتم». (از ترجمهء طبری بلعمی) و حبیب السیر ج 1 ص 176. و صاحب ناسخ التواریخ نام او را قبیصه بن ذویب آورده است.