حبیب
[حَ] (اِخ) شخصی خوش صحبت است، و اشعار بسیار دارد، و خط را نیکو مینویسد، و شعر نیز نیکو میگوید و با این فضیلت در کاشی کاری نظیر ندارد، حالی در روم به این کار مشغول است، علوفهء سلطانی جهت این کار میخورد، و بازار فضیلت در روم چنان کساد است که مولانا حبیب با انواع فضایل هرچند جهد کرد که او را به جهتی از جهات فضایل علوفه تعیین کنند، نکردند، آخر بضرورت اظهار کاشی کاری که میدانست کرد، و چون احتیاج به صنعت او داشتند از این جهت او را هشت اقچهء عثمانی مقرر کردند. رجوع به ترجمهء مجالس النفائس ص381 شود.