حامد
[مِ] (اِخ) ابن محمد المهتدی. از ممدوحین فرخی که قصیده ای در ستایش او سروده که آغاز آن چنین است:
تا دل من ز دست من بستدی
سربسر ای نگار دیگر شدی
تا آنجا که گوید:
عالم فضل و علم خواجه عمید
حامدبن محمد المهتدی.
فرخی (دیوان ص398).
تا دل من ز دست من بستدی
سربسر ای نگار دیگر شدی
تا آنجا که گوید:
عالم فضل و علم خواجه عمید
حامدبن محمد المهتدی.
فرخی (دیوان ص398).