حامد
[مِ] (اِخ) ابن احمدبن محمد بن احمد، مکنی به ابواحمد مروزی، معروف به زیدی. علاقهء خاص به حدیث زیدبن انیسه داشت پس بدان منسوب شد. ساکن طرطوس بود و به بغداد آمد، و در آنجا از ابورجا محمد بن حمدویه و جز او روایت میکرد و دارقطنی و وراق از او روایت کنند. در کتاب ابن ثلاج و کتاب محمد بن علی بن فیاض دیدم که وفات حامد زیدی در رمضان 328 ه . ق. بود. ابن مسرور گفت حامد به مصر آمد و چون به بغداد بازگشت در رمضان سال 329 وفات یافت. و گویند زایجهء او بسال 282 بوده است. (تاریخ بغداد ج8 صص171-172).