حاتم

[تِ] (اِخ) نام شاعری است عرب و او راست:
اذا ما اتی یومُ یُفَرقُ بیننا
بموت، فکن انت الذی یتاخرُ.
در عقدالفرید آمده است: آنگاه که متوکل وزیر خود، عبدالله بن یحیی بن خاقان را بجزیرهء اقریطش نفی کرد این وزیر با کنیزکی اقریطشی عشق ورزیدن گرفت و محبوبهء عراقی را فراموش کرد جاریهء عراقی ابیات ذیل بدو فرستاد:
کیف بعدی لاذقتم النومَ انتم
خبرونی مذ بنت عنکم و بنتم
بمراض الجفون من خُرّ دالعی
ن و ورد الخدود بعدی فتنتم
یا اخلاّی ان قلبی و ان با
ن، من الشوق عندکم حیث کنتم
فاذا ما ابی الالهُ اجتماعا
فاَلمنایا عَلیّ وحدی و عشتم.
و صاحب عقدالفرید گوید که این معنی از مضمون شعر مذکور حاتم گرفته شده است. رجوع به عقدالفرید ج 6 ص 244 چ محمد سعید العریان شود.