جیفه
[فَ / فِ] (از ع، اِ) لاش. لاشه. لش. مردار بوگرفته. (منتهی الارب). جثهء گنده. (از اقرب الموارد). ج، جیَف، اجیاف. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : در وقت انتصاف روز به تیغ انتصاف قریب پنجهزار جفیهء کفار... (ترجمهء تاریخ یمینی).
بر سر آن جیفه گروهی نظار
بر صفت کرکس مردارخوار.نظامی.
- جیفهء دنیا؛ مال و منال دنیا: الدنیا جیفه و طالبها کلاب.
کاین جهان جیفه ست و مردار رخیص
بر چنین مردار چون باشم حریص؟مولوی.
- جیفه گاه؛ جای جیفه، کنایه از دنیا :
خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل
زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر.
خاقانی.
- جیفه نهاد؛ مردارخواره. که درون از مردار آگنده دارد :
همای کش تر از این کرکسان جیفه نهاد
ندیده ام که ز عنقا کنند طعمه عقاب.خاقانی.
بر سر آن جیفه گروهی نظار
بر صفت کرکس مردارخوار.نظامی.
- جیفهء دنیا؛ مال و منال دنیا: الدنیا جیفه و طالبها کلاب.
کاین جهان جیفه ست و مردار رخیص
بر چنین مردار چون باشم حریص؟مولوی.
- جیفه گاه؛ جای جیفه، کنایه از دنیا :
خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل
زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر.
خاقانی.
- جیفه نهاد؛ مردارخواره. که درون از مردار آگنده دارد :
همای کش تر از این کرکسان جیفه نهاد
ندیده ام که ز عنقا کنند طعمه عقاب.خاقانی.