آردل
[دِ] (اِ) فراشی که برای خواندن و احضار سپاهیان یا گناهکاران و یا مدعی علیهم فرستادندی.
-آردل بی چوب؛ کنایه از بول است آنگاه که تنگ گیرد کسی را.
-آردل بی چوب؛ کنایه از بول است آنگاه که تنگ گیرد کسی را.