جغجغه
[جِ جِ غَ / غِ] (اِ) چیزی از مس و یا چوب که در آن سنگ ریزه کنند بازیچهء طفلان را، که چون بجنبانند آوازی برآورد. بازیچهء اطفال و آن ظرفی خرد است از چوب یا حلبی و امثال آن و بر آن دستهء بلند و در میان ظرف ریگی چند که چون بجنبانند آواز کند. چالتاغ. رجوع به چالتاغ شود. (یادداشت مؤلف). || جغجغهء دندان؛ دندان کروچه. صدای بهم خوردن دندانها.