جعل

[جُ عَ] (ع اِ) گوگال(1). کشتک. گشتک. سرگین غلطان که جانوری است سیاه و پردار از نوع مغطی الجناح و دارای دو زوج بال. زوج فوقانی که در پرش حیوان مدخلیتی چندان ندارد جهت محافظت زوج تحتانی خلق شده که مخصوص به پرش است. ج، جِعلان. (ناظم الاطباء). خبزدوک. (شرفنامهء منیری). خبزدوک نر. سرگین گردان نر. (زمخشری). ابوالمتلطخ. ابوجعران. ابوسلمان (ابوسلیمان). ابوالسنبس. ابومدحرج. ابوهاشم. ابووجزه. ام الارض. (مرصع). خنفساء. سرگین غلطانک. سرگین گردان. سرگین گردانک. گوی گردان. گوی گردانک. گوزد. گوگار. کستل. خزوک. خزدوک. زانه. گوگردانک. گوه غلطان. چلاک. چلانک. سرگین کش. مؤشرالعضدین :
جعل و بلبل مرغند بلی لیکن
گل یکی جوید و جوید دگری سرگین.
ناصرخسرو.
از نفس مشک هیچ حظ و خبر نیست
مغز جعل را که با زکام برآمد.خاقانی.
نحلی جعل نه ای سوی بستان قدس شو
طیری نه عنکبوت مشو کدخدای خاک.
خاقانی.
اینت جهل ار فضلهء گوی جعل
بر مد مدهامتان خواهم فشاند.خاقانی.
بسام ابرص و حربا و خنفسا و جعل
به جیفه گاه و بناووس و مستراح و خلاب.
خاقانی.
سفله را اقطاع دنیا بهتر از عقبی بود
خود جعل را بوی سرگین به ز عود و عنبر است.
عطار.
گر گلابی را جعل راغب شود
آن دلیل ناگلابی می بود.(مثنوی).
لم یذق لم یدر هر کس کو نخورد
کی به وهم آرد جعل انفاس ورد.(مثنوی).
|| جریمه. جریمهء نقدی. || تنبیه و ضرب و شتم و سرزنش. || احساس دردآلود. || کرم شبتاب. (دزی). || از نامهای مردان. || مرد سیاه فام زشت و ستیهنده. (منتهی الارب). || رقیب. (منتهی الارب). ج، جعلان [ جِ / جُ ] .
(1) - Scarabee.