ابوربیع
[اَ رَ] (اِخ) کفیف. یکی از مشاهیر اهل طریقت، از مردم مالقهء اندلس، شاگرد ابومحمد سیدبن علی فخار، معاصر به ابتدای سلطنت آل ایوب در مصر و شام. وفات او ظاهراً در حدود 560 ه . ق. بوده است. یافعی و نیز جامی در نفحات شرح حال او را آورده اند. رجوع به نامهء دانشوران ج3 ص155 شود.