جسر

[جِ] (اِخ) (وقعه یا یوم...) جنگی است که بر روی آن جسر (پلی نزدیک حیره) میان مسلمانان از یک طرف و ایرانیان از طرف دیگر اتفاق افتاد و آنرا وقعه یا روز قس الناطف نیز مینامند. داستان آن این است که ابوبکر (رض) خالدبن ولید را که در عراق بود، برای کمک به مسلمانان شام به آن دیار فرستاد و عراق را بدست مثنی بن حارثهء شیبانی سپرد. در این هنگام ایرانیان برای جنگ با اعراب خود را آماده می یافتند و ابوبکر وفات کرد و مثنی بن حارثه داستان آمادگی جنگی ایرانیان را به عمر بن خطاب گزارش داد. عمر ابوعبیدبن مسعود ثقفی را با گروهی از مسلمانان به جنگ با ایرانیان فرستاد و آنان به جایی بنام بانقیا وارد شدند. ابوعبید دستور داد که در آنجا بر روی شط فرات پلی ببندند (و بعضی گویند از قدیم در آنجا آن پل وجود داشت و ابوعبید همان را مرمت کرد)، و از روی آن عبور کردند و به جنگ ایرانیان سرگرم شدند. در این وقعه که بسال 13 هجری اتفاق افتاد تلفات مسلمانان بسیار بود و ابوعبید بقتل رسید. حَسّان بن ثابت در این باره اشعاری دارد. (از معجم البلدان).