جرم

[جَ] (اِخ) نام بطنی است از عرب قضاعه. (منتهی الارب). مؤلف صبح الاعشی دارد: جرم، طائفهء هفتم از قضاعه است و آنان اولاد جرم بودند که نام وی علاف بن زبان بن حلوان بن عمران بن حافی بن قضاعه است، حمدانی گوید: بنوجشم و بنوقدامه و بنوعوف از این طائفه اند. و در عبر آمده است که جماعتی از اصحاب از این طائفه اند. خود گویم که قاضی ولی الدین بن خلدون به وهم افتاده و آنان را کسانی دانسته که در بلاد غزه بودند ولی چنانکه در جای دیگر ذکر کردیم آنان «جرم» طائفهء طی اند، نه جرم طائفهء قضاعه. و صاحب حماه در تاریخ خود، تنوخ را از این طائفه دانسته ولی آنچه ابوعبید گفته مقرون بتحقیق است. و آن اینکه آنان سه بطن از قحطانیه بودند گوید: نزار و اخلاف (یعنی اسد و غطفان) همو و بدین جهت به تنوخ موسوم شدند که آنان بر مقام کردن در جایی بشام تحلیف کردند و تتنخ به معنی مقام کردن است. (از صبح الاعشی ج1 ص318).