جرس
[جَ] (اِ صوت) صدایی را نیز گفته اند که از برهم خوردن دو چیز حاصل شود. (برهان). اسم صوت و در عربی هم آمده. (حاشیهء برهان چ معین). صدایی باشد که از بر هم خوردن دو چیز حاصل گردد. (فرهنگ جهانگیری) :
شده از جرس درها دایه آگاه
شنید آواز گفتار شهنشاه(1).
فخرالدین گرگانی (از جهانگیری).
(1) - در فرهنگ انجمن آرا بیت فوق بدین صورت آمده: شد از آن جرس در دایه آگاه - شنید آواز گفتار شهنشاه و مؤلف گوید، بفتحتین و تشدید را آواز و صدایی که از برهم خوردن دو چیز آید مانند در و دندان و امثال آن. (انجمن آرا).
شده از جرس درها دایه آگاه
شنید آواز گفتار شهنشاه(1).
فخرالدین گرگانی (از جهانگیری).
(1) - در فرهنگ انجمن آرا بیت فوق بدین صورت آمده: شد از آن جرس در دایه آگاه - شنید آواز گفتار شهنشاه و مؤلف گوید، بفتحتین و تشدید را آواز و صدایی که از برهم خوردن دو چیز آید مانند در و دندان و امثال آن. (انجمن آرا).