جرس

[جَ] (ع اِ) پاره ای از هر چیز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). گروهی از هر چیز. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). یقال: «مضی جرس من اللیل؛ ای طائفه منه». (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جرس من اللیل؛ ای طائفه. (از متن اللغه). ج، جُروس. (متن اللغه). || آواز نرم. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آواز، یا آواز پنهان. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). || صوت منقار پرندگان. (از متن اللغه). یقال: سمعت جرس الطیر؛ اذا سمعت صوت منقاره. یا معنی عام است. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جِرس. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (متن اللغه) و گویند: در حالت افراد مفتوح آید. یقال «ما سمعت له جرساً». و در حالت جمع (با لفظ) مکسور آید مانند: ماسمعت له حساً و لا جرساً». (منتهی الارب) (متن اللغه) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و فی الحدیث «فیسمعون صوت جرس طیر الجنه». (اقرب الموارد). جَرَس. (متن اللغه). جِرس. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (متن اللغه). رجوع بکلمات مزبور شود. || (مص) لیسیدن بزبان. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || سخن گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از متن اللغه) (اقرب الموارد). || خوردن زنبور گل را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). || ترنم کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). || آواز کردن طایر. (از متن اللغه).