جذامی
[جُ] (اِخ) محیی الدین عبدالله بن عبدالظاهر مصری، مکنی به ابوالفضل. شاعر و نویسندهء خوش ذوقی بود که در انشاء پیرو طریقهء فاضلیه و شیخ اهل ترسل بود. وی پدر قاضی فتح الدین محمد مؤلف دواوین انشاء است و سبک تازه و باحلاوتی داشته و در قاهره بسال 692م. وفات یافته است. او راست: الالطاف الخفیه من السیره الشریفه السلطانیه الاشرفیه. (از معجم المطبوعات).