جارچی
(ترکی، ص مرکب، اِ مرکب)منادی. کسی که آواز دهد مردم را در کاری. نداکننده. در ترکی، نقیب و منادی کننده. (آنندراج). در ترکی، نقیب و منادی کننده. لفظ ترکی است از مصطلحات. (غیاث اللغات). رجوع به جارزن شود(1). || منصبی از مناصب لشکری بدورهء صفویه. (تذکره الملوک).
(1) - شواهد این کلمه در «جار زدن» بنقل از آنندراج بیاید.
(1) - شواهد این کلمه در «جار زدن» بنقل از آنندراج بیاید.