ابوتمیم

[ اَ تَ ] (اِخ) معدبن علی. هشتمین خلیفهء فاطمی مصر، ملقب به مستنصر بالله (از 427 تا 487 ه . ق.). ناصرخسرو علوی از جانب او حجت(1)جزیرهء خراسان بود:
ای در کمال اقصای حد همچون هزار اندر عدد
دین امام حق معد، بر فضل تو مانا گوا.
روی خدا و دل عالم معد
کز شرفش حکمت را معدنم.
امام تمام جهان بوتمیم
که نیرو شد از دین بدو بازویم.
از که دادت حجت این پند تمام
از امام خلق عالم بوتمیم.
بار شاخ علم یزدان بوتمیم
آن بعلم و حلم و حکم و عدل تام.
مر عقلا را بخراسان منم
بر سفها حجت مستنصری.
طلعت مستنصر از خدای جهان را
ماه منیر است و این جهان شب تار است.
بشتاب سوی حضرت مستنصر
ره زی شجر جز از ثمره مسپر.
ای سرِ مایهء هر نصرت مستنصر
من اسیر غلبه یْ لشکر شیطانم.
ای معدن فتح و نصر مستنصر
شاهان همه روبه و تو ضرغامی.
از برج فلک پیکر مستنصر بالله
شد خلق بدین کشور مستنصر بالله.
مستنصر از خدای دهد نصرت
زین پس بر اولیای شیاطینم.
چون بندهء مستنصر بالله بگوید
پر مشتری و زهره شود بقعهء یمکان.
از حجت مستنصر بشنو سخن حق
روشن چو شباهنگ سحرگه متلالی.
مستنصر بالله که از فضل خدایست
موجود مجسم شده در عالم فانیش.
مستنصریَم ور از این بگردم
چون دشمن بی دینْش بدفعالم.
داغ مستنصر بالله نهادستم
بر بر و سینه و بر پهنهء پیشانی.
(1) - اصطلاح سبعیه.