جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه گود: (تعداد کل: 3)
گود
[گَ / گُو] (اِ) به معنی گو باشد که جای عمیق و پست و مغاک است. (برهان). اصلاً از آرامی و سریانی مأخوذ است. (تقی زاده، یادگار 4:6 ص22) (حاشیهء برهان قاطع چ معین). حفره. چاله. غائر. غائره. || (ص) عمیق. دورتک. دوراندر. دورفرود.
- گود افتادن؛ گود شدن.
- گود کردن؛...
- گود افتادن؛ گود شدن.
- گود کردن؛...
گود
[گُ وَ] (فعل) مخفف گوید. (رشیدی) (برهان) :
ایمان گودت «پیش آ» وآن کفر گود «پس رو»
چون شمع تنت جان شد نی پیش و نه پس باشد.
(دیوان شمس ج2 ص46).
این کنم یا آن کنم او کی گود
که دو دست و پای او بسته بود.
مولوی.
رجوع به گفتن شود.
ایمان گودت «پیش آ» وآن کفر گود «پس رو»
چون شمع تنت جان شد نی پیش و نه پس باشد.
(دیوان شمس ج2 ص46).
این کنم یا آن کنم او کی گود
که دو دست و پای او بسته بود.
مولوی.
رجوع به گفتن شود.
گود
[گُو] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان تمین بخش میرجاوهء شهرستان زاهدان که در 45000 گزی جنوب باختری میرجاوه و 15000 گزی باختر راه فرعی میرجاوه به خاش واقع شده و 45 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج8).