جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه کوهپایه: (تعداد کل: 5)
کوهپایه
[یَ / یِ] (اِ مرکب) دامن کوه را گویند، یعنی زمینی که در پایین کوه واقع است. (برهان). دامنهء کوه و زمینی که در پایهء کوه واقع باشد. (ناظم الاطباء). زمینی که در پایین کوه واقع است. دامنهء کوه. (از فرهنگ فارسی معین) : به روستای گرگان دیهی است در...
کوهپایه
[یَ / یِ] (اِخ) ناحیه ای است که از شمال محدود است به کوه بنان و کویر لوت، از جنوب به کرمان، از مشرق به خبیص و کویر لوت و از مغرب به زرند. این قسمت عبارت از ناحیهء کوهستانی وسیعی است که 400 قریه دارد و طول آن 120...
کوهپایه
[یِ] (اِخ) یکی از بخشهای پنجگانهء شهرستان اصفهان است. حدود و مشخصات آن به شرح زیر است: از طرف شمال به شهرستان اردستان، از جنوب به شهرستان شهرضا، از مشرق به شهرستان نایین و از مغرب به بخش مرکزی اصفهان محدود است. در بخش کوهپایه، یک رشته کوهستان در شمال...
کوهپایه
[یِ] (اِخ) قصبهء مرکز بخش کوهپایه که در شهرستان اصفهان و در کنار راه شوسهء اصفهان به یزد واقع است و مشخصات جغرافیایی آن بشرح زیر است: طول 52 درجه و 23 دقیقه شرقی از نصف النهار گرینویچ، عرض 32 درجه و 41 دقیقه و پنج ثانیهء شمالی و ارتفاع...
کوهپایه
[یِ] (اِخ) دهستانی از بخش بردسکن که در شهرستان کاشمر واقع است. این دهستان از 20 آبادی تشکیل شده است و در حدود 8334 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج9).