جستجوی واژه در لغت‌نامه دهخدا
جستجوی معنی واژه معاویه: (تعداد کل: 14)
معاویه
[مُ یَ] (ع اِ) سگ مادهء آزمند گشن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ماده سگ. (از اقرب الموارد). || بچهء روباه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ابومعاویه، یوز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) رجوع به ابوعبیدالله معاویه بن عبیداللهبن یسار شود.
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) رجوع به ابومهلب معاویه بن عمر شود.
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن ابی سفیان صحربن حرب بن امیهء قرشی اموی (20 قبل از هجرت 60 ه . ق.) نخستین خلیفه از امویان و یکی از دهات عرب است. در مکه متولد شد. در روز فتح مکه (8 ه . ق.) اسلام آورد و در عداد کاتبان رسول اکرم...
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن اسحاق انصاری (متوفی به سال 122 ه . ق.) مردی شجاع و از اشراف قوم خود بود. در کوفه سکنی داشت و هنگامی که زیدبن علی بر بنی مروان خروج کرد وی را یاری کرد و به همراه او در جنگی سخت کشته شد. (از اعلام...
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن خدیج بن جفنه بن قنبر سکونی کندی از صحابهء حضرت رسول و والی مصر بود. معاویه بن ابی سفیان فرماندهی سپاهی را که به سوی مصر روانه بود به وی سپرد و نیز چندین بار عهده دار فرماندهی جنگ مغرب شد. او را در افریقا آثاری...
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن صالح بن جدیر حضرمی حمصی (متوفی به سال 172 ه .ق.) از مشهورترین رجال حدیث است. اصل وی از حضرموت بود و در حمص نشأت یافت و به سال 127 ه . ق. از راه مصر به اندلس رفت و در آنجا به امر قضا منصوب...
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن عبدالله بن جعفرالطیار، گویند معاویه بن ابی سفیان هزار هزار درهم به عبدالله بن جعفر داد تا او نام پسر خود را معاویه نهاد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن عمارالدهنی از مشایخ شیعه و راوی فقه از ائمه. (ابن الندیم) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن عمر بن ابی عقرب مکنی به ابونوفل دؤلی از فقها و علمای نحو است و عمروبن علاء و شعبه بن حجاج از شاگردان او هستند. (از معجم الادباء ج 7 ص164).
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن قره البصری مکنی به ابوایاس تابعی است. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به صفه الصفا، ج 3 ص179 و 180 شود.
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن مالک بن اوس از ازد و از قحطان است. جد جاهلی است و جریربن عوف صحابی از نسل اوست. (از اعلام زرکلی ج3 ص1053).
معاویه
[مُ یَ] (اِخ) ابن هشام بن عبدالملک بن مروان (متوفی به سال 119 ه . ق.) جد امرای اندلس از بنی امیه است. وی در زمان پدر درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص1053).
محصولات ما
قافیه‌یاب برای اندروید
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
نرم‌افزار فرهنگ عروضی
گنجور
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
دریای سخن
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.