جستجوی واژه در لغت‌نامه دهخدا
جستجوی معنی واژه قلی: (تعداد کل: 10)
قلی
[قَلْیْ] (ع مص) بریان کردن گوشت. || بر سر زدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد).
قلی
[قَ لا] (ع اِ) قلیا. قِلْیْ. قلی الصباغین. شب العصفر. (مخزن الادویه). و در اصفهان گهلا و در خراسان شخار و در گیلان و شیراز قلیا و به هندی سجی و ساجی و در کابل اشغار نامند. و آن چیزی است متخذ از اشنان سوخته بدین نحو که برزمین اندک...
قلی
[قِلْیْ] (ع اِ) آنچه از حمض و نخود سوخته سازند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) و به آن قلیا و قیلیاء نیز گویند. (اقرب بنقل از اساس). || آب اشنان. (منتهی الارب). رجوع به مادهء قبل شود.
قلی
[قِ لا] (ع اِ) قُلَه است و آن دو چوب است که کودکان با آنها بازی کنند. (منتهی الارب). رجوع به قُلَه شود. || قِلْیْ. رجوع به قِلْیْ شود.
قلی
[قِ لا] (ع مص) دشمن داشتن است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد): قَلاهُ قلی؛ ابغضه. (اقرب الموارد). || (اِمص) دشمنی. (منتهی الارب).
قلی
[قُ لا] (ع اِ) سر کوه. || تارک مرد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). مفرد آن قُلَه است. (اقرب الموارد).
قلی
[قُلْ لا] (ع ص) دختر پست قامت. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) .دختر پست و کوتاه بالا. (ناظم الاطباء).
قلی
[قُ] (ترکی، اِ) ترکیبی است از قل به معنی غلام + «ی» علامت اضافه: محمد قلی، عباسقلی، حسنقلی.
قلی
[قُ] (اِخ) تیره ای از طایفهء محمود صالح ایل چهار دانگ بختیاری. (جغرافیای سیاسی کیهان).
محصولات ما
قافیه‌یاب برای اندروید
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
نرم‌افزار فرهنگ عروضی
گنجور
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
دریای سخن
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.