جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه طریق: (تعداد کل: 3)
طریق
[طَ] (ع اِ) راه. ج، اَطْرُق، طُرُق، طُرْق، اَطْرِقاء، اَطْرِقَه. جج، طُرُقات. (منتهی الارب) (آنندراج). سبیل. صراط. رَوِش. وجه. نحو. مبقره. بوری. بوریّه. باری. باریه. باریاء. بوریاء. صاحب غیاث اللغات و آنندراج آرند: طریق مأخوذ است از طرق بمعنی کوفتن، چون پای روندگان راه را میکوبد، لهذا راه را طریق...
طریق
[طُ رَ] (ع اِ) نخله ای است حجازی. (منتهی الارب). نخله حجازیه. (اقرب الموارد). اُطیرق مثله. (منتهی الارب). نوعی نخل حجاز.
طریق
[طِرْ ری] (ع ص) نیک خاموش. || (اِ) کروان نر که چوبینه باشد. (منتهی الارب). به عربی کروان نر را نامند. (فهرست مخزن الادویه).