جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه زمیل: (تعداد کل: 5)
زمیل
[زَ] (ع ص، اِ) سپس سوار نشیننده || همسفر و یار در سفر (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ردیف: انت فارس العلم و انا زمیلک (از اقرب الموارد).
زمیل
[زُ مَ] (ع ص) ضعیف بددل ترسنده (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زمیل
[زِمْ مَ] (ع ص) ضعیف بددل ترسنده (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء).
زمیل
[زِ یَل ل] (ع ص) زمّیل ضعیف بددل ترسنده (منتهی الارب) رجوع به مادهء قبل و زمیله شود.
زمیل
[زُ مَ] (اِخ) ابن عباس از مولای خود که عروه بن زبیر است روایت دارد (منتهی الارب).