جستجوی واژه در لغت‌نامه دهخدا

جستجوی معنی واژه دروگر: (تعداد کل: 2)

دروگر

[دِ رَ / رُو گَ] (ص مرکب) شخصی که غله می برد و درو می کند و او را به عربی ح ّ ص اد خوانند (برهان) قطع کنندهء زراعت (غیاث) درو کننده (شرفنامهء منیری) که درو کند حاصد : دروگر زمانست و ما چون گیا همانش نبیره همانش نیافردوسی.

دروگر

[دُ گَ] (ص مرکب) درودگر مخفف درودگر که استاد چوب تراش باشد و به عربی نجار گویند (برهان) (از غیاث) : درحال نجاری طلب کرد تا صندوق بتراشد جبرئیل بصورت دروگری بر در سرای آمد (قصص الانبیاء ص 90 ) نه از دروگر و از کفشگر خبر داریم نه بر...
قافیه‌یاب برای اندروید

با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:

 قافیه‌یاب اندرویدی هم‌صدا

ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
نرم‌افزار فرهنگ عروضی

فرهنگ عروضی هم‌صدا برای اندروید

فرهنگ لغت جامع عروض و قافیه با قابلیت وزن یابی.

گنجور

گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.

دریای سخن

نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.