جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه خلب: (تعداد کل: 9)
خلب
[خَ] (ع مص) فریفتن کسی را بزبان و خدعه کردن با او (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) - امثال: اذا لم تغلب فاخلب؛ چون غالب نیامدی، پس خدعه کن || خراشیدن کس را بناخن و مجروح کردن او را (منتهی الارب) (از تاج العروس)...
خلب
[خِ] (ع اِ) ناخن چنگل || برگ تاک || ثرب || پردهء دل (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) در منتهی الارب در ذیل این معنی آمده است: او لحیمه رقیقه فصل بین الاضلاع او الکبد او زیادتها او حجابها او شیی ابیض رقیق لازق...
خلب
[خُلْ / خُ لُ] (ع اِ) میانهء خرمابن و دل آن || لیف || رسن سخت تافتهء باریک از لیف خرما || لای گل و لای سخت چسبیدهء بزمین و لای سیاه (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد).
خلب
[خَ لَ] (ع مص) گول گردیدن (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) منه: خلبت المرأه؛ گول گردیدن آن زن.
خلب
[خُلْ لَ] (ع ص، اِ) ابر بی باران || برق بی باران (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) - برق الخلب یا برقِ خلب؛ برق بدون باران برقی که با وی باران نباشد.
خلب
[خُلْ لَ] (ع ص) برق بی باران (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب) (از اقرب الموارد) - البرق الخلب؛ برق بی باران برقی که با وی باران نباشد.
خلب
[خِ] (اِ) خلطی که از بینی برآید مخاط (ناظم الاطباء).
خلب
[خُ] (اِ) سرمه (ناظم الاطباء).
خلب
[خَ لَ] (اِ) نی که هنوز قابل قلم شدن نشده باشد (ناظم الاطباء).