جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه تغابن: (تعداد کل: 3)
تغابن
[تَ بُ] (ع مص) یکدیگر را غبن آوردن. (زوزنی) (از ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی). در زیان افگندن بعضی مر بعض را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یکدیگر را در زیان افکندن و به زیان یکدیگر را فریفتن و گاهی تجرید نموده بمعنی زیانکاری و زیان زده...
تغابن
[تَ بُ] (اِخ) سوره ای از سوره های قرآن. (از اقرب الموارد). سورهء شصت و چهارم از قرآن کریم. مکیه و آن هیجده آیت است و آغاز آن: بسم... یسبح لله ما فی السموات... پس از منافقین و پیش از طلاق.
تغابن
[تَ بُ] (اِخ) (یوم ال...) روز قیامت است بدان جهت که اهل جنت اهل دوزخ را در زیان و غبن اندازند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): یوم یجمعکم لیوم الجمع ذلک یوم التغابن... (قرآن 64 / 9).