جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه تئودور: (تعداد کل: 4)
تئودور
[تِ ءُ دُرْ] (اِخ)(1) (تئودور - آنتونین، بارون دو نوبهوف، شاه) حادثه جویی اص آلمانی و عنوان شاه «کورس»(2) داشت وی بسال 1690 م. در «متز»(3) متولد شد و بسال 1756 در لندن درگذشت. وی ابتدا جزو ملازمان دوشس ارلئان درآمد و آنگاه بدرجهء ستوانی نایل گشت و سپس وارد...
تئودور
[تِ ءُ دُرْ] (اِخ)(1) (سنت) دوشیزهء شهید که در اسکندریه بفرمان دیوکله سین(2)سرش را بریدند. ذکران وی 28 آوریل است.
(1) - Theodore Sainte.
(2) - Diocletien.
(1) - Theodore Sainte.
(2) - Diocletien.
تئودور
[تِ ءُ دُرْ] (اِخ)(1) (سن) مطران «کانتربری»(2) که بسال 602 م. در «تارس» (کیلیکیه)(3) متولد شد. تحصیلاتش را در آتن بپایان رسانید و سپس به روم رفت. پاپ «ویتالین»(4) وی را بسمت مطران «کانتربری» برگزید و حق قضاوت کلیسائی (پریما)(5) بریتانیای کبیر را هم به وی واگذاشت. وی بسال 690...
تئودور
[تِ ءُ دُرْ] (اِخ)(1) ملقب به «اسداس»(2) مطران «سزاره»(3) (گایزری فعلی، به نزدیکی انکارا) در قرن ششم میلادی و از طرفداران «اوریژنیسم»(4) بود و بر اثر تحریکات او کلیسا منقلب گشت و پاپ وی را معزول کرد.
(1) - Theodore.
(2) - Ascids.
(3) - Cesaree.
(4) - Origenisme.
(1) - Theodore.
(2) - Ascids.
(3) - Cesaree.
(4) - Origenisme.