جستجوی واژه در لغت‌نامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بغیه: (تعداد کل: 4)
بغیه
[بِ / بُ غی یَ] (ع مص) رجوع به بَغی شود. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب).
بغیه
[بِ / بُغْ یَ] (ع اِ) حاجت و مطلوب. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). حاجت. (محمودبن عمر) : و به بغیه و مطلوب و مقصود خود فیروز و محفوظ باد. (تاریخ قم ص10).
بغیه
[بَ غی یَ] (ع اِ) مطلوب و حاجت. (منتهی الارب). || گمشده ای که آنرا جویند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || طلایه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). ج، بغایا.
بغیه
[بُغْ / بِغْ یَ] (ع مص) بَغْی. بُغَی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به مصادر مذکور شود.
محصولات ما
قافیه‌یاب برای اندروید
با خرید نسخه اندرویدی قافیه‌یاب از فروشگاه‌های زیر از این پروژه حمایت کنید:
ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
نرم‌افزار فرهنگ عروضی
گنجور
گنجور مجموعه‌ای ارزشمند از سروده‌ها و سخن‌رانی‌های شاعران پارسی‌گوی است که به صورت رایگان در اختیار همگان قرار گرفته است. برای مشاهده وب‌سایت گنجور اینجا کلیک کنید.
دریای سخن
نرم‌افزار دریای سخن کتابخانه‌ای بزرگ و ارزشمند از اشعار و سخنان شاعران گرانقدر ادب فارسی است که به حضور دوستداران شعر و ادب تقدیم می‌داریم.