جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بشین: (تعداد کل: 3)
بشین
[بِ] (اِ) بمعنی(1) ذات باشد مطلق اعم از ذات واجب و ذات ممکن. (برهان) (از انجمن آرا) (از ناظم الاطباء) (فرهنگ دساتیر ص236).
- نام بشین؛ نام ذات خداوند عالم جل شأنه. (ناظم الاطباء).
(1) - از دساتیر. (فرهنگ دساتیر 236) (از حاشیهء برهان چ معین).
- نام بشین؛ نام ذات خداوند عالم جل شأنه. (ناظم الاطباء).
(1) - از دساتیر. (فرهنگ دساتیر 236) (از حاشیهء برهان چ معین).
بشین
[بِ] (اِخ) نام پسر کیقباد بوده و او را کی بشین نیز گفته اند. و اروند پسر او بود که پدر لهراسپ است. (انجمن آرا) (آنندراج). نام پسر کیقباد که کی بشین نیز گویند. (ناظم الاطباء) :
بُد اروند از گوهر کی بشین
که خواندی پدر بر بشین آفرین.
فردوسی (از انجمن آرا)...
بُد اروند از گوهر کی بشین
که خواندی پدر بر بشین آفرین.
فردوسی (از انجمن آرا)...
بشین
[بَ] (اِخ) قصبهء ناحیت غرجستان است بخراسان. (حدود العالم ص30، 44، 93 و 95).