جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه بتون: (تعداد کل: 2)
بتون
[بِ تُ] (فرانسوی، اِ)(1) بتن. از مصالح بنائی جدید. مخلوطی از سنگ شکسته و ماسه و سیمان در بنائی برای پی ریزی یا ساختن پایه های عمارات. (فرهنگ فارسی معین).
- بتون آرمه؛ بتن مسلح. آن بتون که در آن میله های آهن بکار رود.
- بتون ریزی؛ عمل ریختن ترکیب مصالح...
- بتون آرمه؛ بتن مسلح. آن بتون که در آن میله های آهن بکار رود.
- بتون ریزی؛ عمل ریختن ترکیب مصالح...
بتون
[بِ] (اِخ)(1) نام شهری در ایالت پادو کاله فرانسه. (از لاروس).
(1) - Bethune.
(1) - Bethune.