[چَ خوَرْ /خُرْ] (اِ مرکب)کنایه از فراخی عیش باشد. (برهان). کنایه از عیش و نعمت باشد. (انجمن آرا). همان آخر چرب که کنایه از مکان فراخی عیش و نعمت بود. (آنندراج). بمعنی فراخی وجه معاش. (غیاث). آخور چرب. چرب آخوری. || (ص مرکب) کسی که روزگار او بناز و نعمت...