جستجوی واژه در لغتنامه دهخدا
جستجوی معنی واژه پندپذیر: (تعداد کل: 1)
پندپذیر
[پَ پَ] (نف مرکب) که قبول اندرز و نصیحت کند. متّعظ:
نیک خواهان دهند پند ولیک
نیکبختان بوند پندپذیر.
عجب از عقل کسانی که مرا پند دهند
برو ای خواجه که عاشق نبود پندپذیر.
سعدی.
نیک خواهان دهند پند ولیک
نیکبختان بوند پندپذیر.
عجب از عقل کسانی که مرا پند دهند
برو ای خواجه که عاشق نبود پندپذیر.
سعدی.